عضو شورای شهر: با این دست فرمان، تهران رنگ هوای پاک را نخواهد دید
تاریخ انتشار: ۲۸ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۶۴۸۶۸۶
اعتماد نوشت: این روز‌ها تهران یکی از آلوده‌ترین روز‌های خود را در سال جاری پشت سر می‌گذارد. معضلی که سال‌هاست با آغاز فصل سرد سال، میهمان شهرهای بزرگ کشور و به خصوص پایتخت می‌شود و همزمان رسانه‌ها و فضای مجازی پر می‌شود از انتقاد‌ها و پیشنهاد‌ها و البته اظهارنظر‌های تکراری مسوولان که بیشتر تلاشی است برای بی‌تقصیرجلوه دادن خود و اینکه گناه را به گردن دیگر سازمان‌ها بیندازند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
چالشی که به گفته رییس فراکسیون محیط زیست مجلس سالانه ۷ میلیارد دلار به کشور خسارت وارد می‌کند. در این بین ولی اولین نهادی که در بحث آلودگی هوا، همه نگاه‌ها به سمت اوست، شهرداری است.
نهادی که متولی ساماندهی یکی از مهمترین عوامل آلاینده هوا یعنی خودرو‌ها و حملونقل عمومی است. شهردار تهران در طول دو سال تصدی مدیریتش، وعده‌های بسیاری در حوزه توسعه حملونقل عمومی داده است که به اذعان اکثر کارشناسان و حتی اعضای شورا، حتی نیمی از آن‌ها نیز محقق نشده است.
پس طبیعی است نباید انتظار داشت تهران آلودگی کمتری را در پاییز تجربه کند. اما اینکه عدم تحقق این وعده‌ها و ناکارآمدی حملونقل عمومی، تا چه حد در افزایش آلودگی این روز‌های تهران نقش دارد و البته تاثیر تصمیمات مدیریت شهری در این زمینه، موضوعی است که تلاش کرده‌ایم تا در گفتگو با مهدی بابایی، نایب‌رییس کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر، به تحلیل آن‌ها بپردازیم.
گفت‌وگویی که گرچه وی در مقام دفاع از عملکرد مدیریت شهری در مورد آلودگی هوا بر می‌آید، اما درنهایت به این مساله اذعان دارد که در چنین شرایطی، اگر فکری برای مبارزه جدی با این معضل ملی نکنیم، تهران تا سال‌های سال رنگ هوای پاک را نخواهد دید.
در ادامه این گفتگو را می‌خوانید:
*همان‌طور که می‌دانید، مهمترین تکالیفی که برای شهرداری به عنوان یکی از متولیان بحث مقابله با آلودگی هوا تعیین شده است، موضوع توسعه حملونقل عمومی و مدیریت ترافیک شهری است، چرا‌که اصولا خودرو‌ها اصلی‌ترین منبع آلودگی در کلان‌شهری مانند تهران هستند. واقعا به عنوان ناظر عملکرد شهرداری فکر می‌کنید مدیریت شهری توانسته به وظیفه خود در این زمینه عمل کند؟
درست است که حملونقل عمومی یکی از مهمترین محور‌های فعالیت شهرداری در حوزه مواجهه با آلودگی هواست، اما این وسط نکته ظریفی وجود دارد که کمتر به آن توجه شده است. اینکه حتی در بحث توسعه حملونقل عمومی اگر به نقطه مطلوب هم برسیم، باز هم نمی‌توانیم به بهبود کیفیت هوا امیدوار باشیم، چون همچنان سفر‌های شهری که با خودروهای شخصی انجام می‌شود به قوت خود باقی است.
در واقع باید کاری کنیم که شهروندان حتی‌الامکان کمتر از وسیله شخصی استفاده کنند. مثلا در توکیو برای تردد خودرو‌ها در معابر شهری عوارض تقریبا سنگینی وضع می‌شود که باعث شده تا سفر با ماشین شخصی، به سفری لاکچری بدل شود. برای همین در حال تدوین طرحی در کمیسیون محیط زیست شورا هستیم که با راهکار‌های ایجابی، شهروندان را تشویق کنیم برای تردد در سطح شهر از وسایل حملونقل عمومی استفاده کنند. البته در این مورد نیازمند استفاده از بستر‌های دولت الکترونیک هستیم که گرچه لازم است، ولی کافی نیست. یعنی هم مجلس و هم شورا باید به این رویکرد برسند که تردد خودروهای شخصی دلیل اصلی آلودگی هوای تهران است.
*یعنی معتقدید هیچ کوتاهی از سوی مدیریت شهری در مورد توسعه حمل و نقل عمومی صورت نگرفته است؟
من چنین ادعایی نکردم، بلکه فقط می‌گویم ما تمام توان‌مان را برای توسعه حملونقل عمومی به کار گرفته‌ایم. مثلا حدود ۲۳ درصد کل بودجه شهرداری در سال جاری به توسعه حملونقل عمومی اختصاص پیدا کرده است ولی واقعا بیشتر از این از دست‌مان برنمی‌آید. یعنی نه از لحاظ بودجه‌ای و نه از لحاظ قانونی ورود به بسیاری از مسائل در این حوزه در اختیار ما نیست. این در حالی است که دولت هم بعد ۱۰، ۱۱ سال تصمیم گرفته به نقش خودش در این زمینه ورود پیدا کند و به تعهداتش برای تامین منابع مالی توسعه حملونقل عمومی عمل کند. این‌ها دستاورد‌های کمی نیستند.
*بگذارید سوالم را این‌گونه مطرح کنم. مثلا شهردار تهران اوایل سال جاری مدعی شده بود تا پایان سال ۱۴۰۱ تعداد اتوبوس‌های فعال تهران به ۵۵۰۰ دستگاه برسد. باتوجه به اینکه همین حالا هم از وعده‌هایی که زاکانی در مورد تزریق اتوبوس‌های نو داده عقب هستیم، فکر می‌کنید شهرداری می‌تواند به تعهداتش در مورد توسعه حملونقل عمومی مطابق آنچه گفته شده، عمل کند؟
البته من به شخصه یادم نمی‌آید شهردار چنین وعده‌ای داده باشد، ولی در هر صورت اگر بخواهیم صادق باشیم، باید بگوییم احتمالا در بحث خرید اتوبوس‌های نو، نتوانیم به برنامه‌های اعلام شده برسیم ولی شاید بتوانیم با اورهال و تعمیر اتوبوس‌های از رده خارج و فرسوده، به این هدف‌گذاری‌ها برسیم، چون همان‌طور که حتما شنیده‌اید ما در سال ۹۶، شش هزار اتوبوس فعال در تهران داشتیم که این رقم در سال ۱۴۰۰ به حدود ۲۲۰۰ دستگاه رسیده بود. یعنی حدود ۳۸۰۰ اتوبوس از رده خارج شده بودند که حالا تمام تلاش ما این است که آن‌ها را دوباره تعمیر و به خیابان‌ها بازگردانیم.
البته در این میان مشکل دیگری هم داریم؛ اینکه توان خودروسازان داخلی هم محدود است. یعنی همین سال قبل به جز دو خودرو‌ساز، بقیه خطوط تولید اتوبوس خود را تعطیل کرده بودند، چون مشتری نداشتند. اما حالا با فشار‌های شهرداری تهران و وزارت کشور و قرارداد‌هایی که دارند می‌بندند، بقیه خودروسازان نیز دوباره ظرفیت تولید اتوبوس‌های خود را راه‌اندازی کرده‌اند و پیش‌بینی ما این است که می‌توان تا سقف ۲ هزار دستگاه اتوبوس را همین خودروسازان داخلی تولید کنند. بقیه اتوبوس‌های موردنیاز هم طبق برنامه‌ریزی باید وارد شوند.
*یعنی چه تعداد؟
براساس طرح جامع ترافیک در تهران تا سال ۱۴۰۴ باید به آمار ۱۱ هزار اتوبوس برسیم که به نظر نمی‌رسد تحقق آن چندان ساده باشد.
*گفتید ۳۸۰۰ دستگاه اتوبوس طی ۴ سال از رده خارج شده است. فکر نمی‌کنید این رقم خیلی اغراق‌آمیز باشد؟
نه. عین واقعیت است، چون ما روی اتوبوس‌های‌مان GPS داریم که به ما این امکان را می‌دهد به صورت آنلاین تعداد اتوبوس‌ها را چک کنیم. اما من نمی‌دانم چرا همه نگاه‌ها به سوی شهرداری است؟! ما در بحث آلودگی هوا ۱۸ دستگاه متولی داریم که ترک فعل بسیاری از آن‌ها مشهود است. اما جایگاه نظارت در این میان کجاست؟ وزیر صمت چند روز قبل به مجلس رفت تا به سوالات نمایندگان در مورد خودرو جواب بدهد و اتفاقا کارت زرد هم گرفت، ولی چرا تاکنون دستگاه‌های متولی و به خصوص دستگاه‌های ناظر برای پاسخگویی در مورد اهمال‌هایی که در مورد مقابله با آلودگی هوا صورت گرفته، به مجلس احضار نشده‌اند و نمی‌شوند؟! چون اگر این اتفاق بیفتد، مسلما دستگاه‌های یادشده حساب کار دست‌شان می‌آید و وقتی می‌بینند مطالبه‌گری در این مورد وجود دارد، قطعا بیشتر و بهتر به وظایف‌شان در این زمینه رسیدگی می‌کنند. ورود دستگاه قضا به ماجرا شاید آخرین راهکار باشد ولی قبل از آن بازخواست مجلس نیز می‌تواند مطمئنا مثمر ثمر باشد.
*منظورتان از ناظر، سازمان محیط زیست است؟
بله، چون به هر حال محیط زیست، دبیر کارگروه مبارزه با آلودگی هواست، ولی در هر صورت اقدامات انجام شده توسط دولت در این حوزه تاکنون خروجی خاصی نداشته است.
*موضوع بعدی در مورد آلودگی هوای تهران، بحث وجود صنایع آلاینده در اطراف پایتخت است. در سال‌های قبل هر وقت آلودگی هوا شدت می‌گرفت و استمرار پیدا می‌کرد، صنایع آلاینده را به صورت موقت تعطیل می‌کردند. اما امسال تاکنون چنین اتفاقی رخ نداده است. آیا می‌توان نتیجه گرفت دولت موافق آلایندگی صنایع اطراف تهران نیست؟
مهمترین عامل صنعتی آلودگی هوا در سال‌های گذشته استفاده از مازوت در نیروگاه‌های تولید برق بوده که به خاطر کمبود سوخت و انرژی انجام می‌شده است. برای همین ما به جد فعالیت صنایع اطراف تهران را رصد می‌کنیم ولی تاکنون گزارشی از مازوت سوزی در صنایع یا نیروگاه‌ها نداشتیم.
*در مورد خرید اتوبوس گفتید قرار است چند هزار دستگاه خودروی نو به تهران اضافه شود؟ واقعا شهرداری توان تامین منابع مالی این‌همه اتوبوس را دارد؟
ما در تهران به چیزی حدود ۷ هزار دستگاه اتوبوس جدید نیاز داریم. اگر قیمت هر دستگاه ۵ میلیارد تومان باشد، برای تامین این تعداد اتوبوس به چیزی حدود ۳۵ هزار میلیارد تومان نیاز است، ولی قرار نیست همه این بودجه را شهرداری بپردازد و براساس قانون ۷۵ تا ۸۰درصد آن باید ازسوی دولت پرداخت شود. دولت هم الان پای کار آمده است ولی باز هم روند تامین اتوبوس‌های نو کند است.
*با تمام این تفاصیل برآورد می‌کنید تا کی وضعیت حمل و نقل عمومی تهران به آن نقطه مطلوبی که به آن اشاره کردید و مدنظرتان است، برسد؟
شاید حدود ۱۰ سال بعد.
*پس به نظر نمی‌رسد در سال‌های آتی نیز شاهد تغییر و تحول مثبتی در کاهش آلایندگی هوای تهران باشیم، درست است؟
اگر با همین دست فرمان بخواهیم پیش برویم، متاسفانه راه به جایی نخواهیم برد و همچنان تهران در صدر آلوده‌ترین شهرهای کشور خواهد بود.
*در صحبت‌های‌تان گفتید در حال تدوین طرحی هستید که شهروندان تهرانی را به سفر با وسایل حملونقل عمومی تشویق کند. می‌شود توضیحات بیشتری در مورد این طرح بدهید؟
این طرح همان‌طور که گفتم هنوز در مرحله تدوین است. ولی همان‌طور که گفتم در آن به دنبال مشوق‌ها و اقدامات ایجابی هستیم که شهروندان را به استفاده از وسایل حملونقل عمومی ترغیب کند. مثلا یکی از فاکتور‌های پیشنهادی در این طرح آن است که برای کسانی که با وسایل حملونقل عمومی سفر می‌کنند یا کسانی که محل زندگی و کارشان نزدیک به هم است، تخفیف‌های مالیاتی در‌نظر گرفته شود. اول هم قصد داریم از خانواده ۶۰ هزار نفری شهرداری شروع کنیم. یعنی کارکنان شهرداری را تشویق کنیم که محل کار و زندگی‌شان را نزدیک به هم انتخاب کنند. این طرح بعد از نهایی شدن و تصویب در شورا، توسط شورای عالی استان‌ها به مجلس فرستاده می‌شود تا در آنجا نیز تصویب و به قانون بدل شود.
*حالا که در مورد حملونقل عمومی صحبت شد، بد نیست کمی هم در مورد موضوع جدید واگن‌های استیجاری صحبت کنیم. موضوعی که هنوز اطلاعات چندانی از آن در دست نیست. شما می‌توانید اطلاعات جدیدی در مورد این طرح به ما و خوانندگان روزنامه بدهید؟
راستش را بخواهید من هم چندان اطلاعی از جزییات این طرح ندارم، ولی گویا براساس آن قرار است واگن‌های دست‌دوم از خارج توسط بخش خصوصی وارد شوند و در مترو فعال شوند و شهرداری براساس پیمایشی که این واگن‌ها خواهند داشت به پیمانکاران پول پرداخت کند.
*چطور ممکن است اعضای شورا از چنین طرح مهمی بی‌اطلاع باشند؟
در آخرین جلسه‌ای که با شهردار داشتیم معاون شهردار اعلام کرد این طرح هم اینک در مرحله مطالعاتی است. یعنی هنوز حتی معلوم نیست که اجرایی شود. همه‌چیز به نتیجه مطالعات صورت‌گرفته بستگی دارد.
*مگر نه اینکه شورا باید مجوز اجرای این طرح را بدهد؟
چرا. ولی هنوز که اصلا طرحی تهیه نشده است. گفتم که همه‌چیز در مرحله مطالعاتی و ایده است.
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: وسایل حمل ونقل عمومی توسعه حمل ونقل عمومی حمل و نقل عمومی آلودگی هوا مدیریت شهری همان طور توسعه حمل اتوبوس ها خودرو ها مهم ترین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۴۸۶۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
قرارداد خرید اتوبوس از چینی‌ها کجاست؟
پس از اینکه زاکانی در صحن شورای شهر ادعا کرد قرارداد ۲ میلیارد یورویی را در اختیار جعفری تشکری هاشمی، رئیس کمیسیون عمران و حملونقل، همچنین نرجس سلیمانی، رئیس کمیسیون نظارت و حقوقی شورای شهر تهران قرار داده است، تشکری هاشمی با تکذیب این ادعا صحن شورای شهر تهران را به نشانه اعتراض ترک کرد. سوده نجفی، جعفر شربیانی، ناصر امانی، مهدی اقراریان، مهدی عباسی و علی‌اصغر قائمی دیگر اعضای پارلمان شهری پایتخت نیز جلسه شورای شهر را ترک کردند. البته مهدی چمران ادعا کرده که به دلیل تمام شدن وقت جلسه و رسیدن به نماز، برخی از اعضای شورای شهر، صحن علنی را ترک کرده‌اند.
سوال بی‌جوابی که گم شدبه گزارش هم‌میهن، اما مهمترین مسئله را مهدی اقراریان، عضو کمیسیون نظارت و حقوقی شورای شهر تهران درباره قرارداد با چینی‌ها مطرح کرده و گفت: «آیا در جریان سفر به کشور چین، قراردادی در خصوص تجهیزاتی غیر از حوزه حمل و نقل نیز منعقد شده است؟ نکته این است که رفتار و اقدام شهردار و شهرداری به پای مجموعه شورای شهر نیز نوشته می‌شود. نباید این تصور ایجاد شود که مدیریت شهری در این دوره، وعده‌های بزرگ داده، اما اقدامات کوچک انجام می‌دهد. این خطرناک بوده و می‌تواند به اعتماد عمومی آسیب بزند.» سوال مهم اقراریان درباره خرید تجهیزاتی غیر از حمل و نقل عمومی، در تنش‌های بعدی شورای شهر تهران گم شد و پاسخی به آن داده نشد. شاید اشاره او به خرید خودرو و موتورسیکلت برقی است که در حیطه وظایف شهرداری تهران نیست.
چینی‌ها باید التماس کنندجالب آنکه این قرارداد در اختیار اعضای شورای شهر تهران قرار نگرفته و بسیاری از نمایندگان پارلمان شهری پایتخت ابهامات آن را از رسانه‌ها پیگیری کرده‌اند و به گفته تشکری‌هاشمی، این قرارداد حتی به این کمیسیون (که کمیسیون تخصصی است) ارسال نشده است. با این وجود محسن هرمزی، معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران ادعا کرد: «در تماس تلفنی شبانه‌ای که با تشکری‌هاشمی داشته او را متقاعد کرده است.»
جعفر تشکری‌هاشمی، رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران در این باره گفت: «من این قرارداد را در فضای مجازی و سایت‌ها دیدم. به جز قرارداد مذکور، قرارداد‌های دیگری هم وجود دارد که هنوز اعضای شورای شهر تهران به آن دسترسی پیدا نکرده‌اند و اینکه گفته شده من را متقاعد کرده‌اند یک موضوع بی‌ربطی است. هرمزی در تماس تلفنی گفت که قرارداد را برای شما ارسال کردیم و من گفتم که چنین چیزی صحت ندارد. همین.»
شنیده‌ها حاکی از آن است که این شرکت چینی قرار است ساخت تمام تونل‌های متروی تهران را هم شروع کند. تشکری‌هاشمی با اشاره به اینکه ساخت خطوط مترو در شورای شهر تهران تصویب نشده است، گفت: «این موضوعات با هزینه ۱۲ میلیارد یورو برنامه‌ریزی شده است. از جمله این برنامه‌ها ساخت خطوط ۹ و ۱۱ مترو است که قرار است به این شرکت فاینانسور بدهند. البته هنوز نه بودجه آن در شورای شهر تهران تصویب شده و نه جزئیات فنی این قرارداد‌ها مطرح شده است.»
او افزود: «وقتی مشکلی پیش می‌آید وااسلاما سر داده و آن را به تحریم نسبت می‌دهیم که از ناپختگی است. شرکت‌های خارجی باید برای فروش این محصولات التماس کنند. اگر به ملاحظات بپردازیم منطقی‌تر است تا اینکه با استفاده از کلمه پرابهامی به نام «تحریم» همه روش‌های قانونی را زیر پا گذاشته و از هر راه غیرمتعارفی پیش برویم.»
قرارداد چینی‌ها کجاست؟اعضای شورای شهر تهران می‌گویند قرارداد ۲میلیارد یورویی را ندیده‌اند و شهرداری ادعا می‌کند آن را به شورای شهر رسانده است. سوال این است که قرارداد چینی‌ها کجاست؟ این قرارداد آنطور که گفته می‌شود به دفتر مهدی چمران، رئیس شورای شهر تهران رسیده و شهرداری رونوشت نامه آن را به اعضای شورای شهر تهران ارسال کرده است، اما قرارداد از دفتر رئیس شورای شهر تهران برای اعضا ارسال نشده است. از سوی دیگر یک نسخه آن در اختیار نرجس سلیمانی، رئیس کمیسیون نظارت و حقوقی شورای شهر تهران قرار گرفته و او در یکشنبه پرتنش شورای شهر تهران از آن به عنوان «شبه‌قرارداد» یاد کرد.
قراردادی وجود ندارد؟پس از آنکه اعضای شورای شهر تهران به شفاف نبودن این قرارداد اعتراض کردند، اعلام شد که بیم بهم‌خوردن این قرارداد تجاری افزایش یافته است. در فضای مجازی هم برخی تاکید داشتند؛ «شهرداری به دلیل تحریم‌هاست که با یک شرکت قرارداد بسته است.»
درحالی‌که خودروهای چینی به راحتی وارد ایران می‌شوند، پس استفاده از «تحریم‌ها» در این خصوص بی‌اساس به نظر می‌رسد. اما روایتی دیگر از قرارداد ۲ میلیارد یورویی با چینی‌ها این است که اصلاً قراردادی وجود نداشته و تنها شعار آمدن اتوبوس‌های خیالی سرداده‌اند. شاید به همین دلیل است که نرجس سلیمانی روی «شبه‌قرارداد» تاکید کرده است. برخی بر این عقیده‌اند که عدم شفافیت در مذاکرات با چین حالا قرارداد نبودن و MOU بودن (یک گام فراتر از تفاهم‌نامه) این ادعای شهرداری را برای ورود اتوبوس‌ها به تهران قوت بخشیده است.
اعضای شورای شهر تهران منتخب زاکانیپاسخگویی علیرضا زاکانی به اعضای شورای شهر تهران آن‌هم در صحن علنی گاهی به انگ‌زنی انجامید و گاه به تحقیر اعضای شورای شهر. رفتار‌های زاکانی در این جلسه القاکننده این بود که او اعضای شورای شهر تهران را انتخاب کرده است. او به یکی از اعضای شورای شهر تهران گفت: «وسط حرف بزرگ‌تر خود نپر.»
درحالی‌که شخصیت حقوقی اعضای شورای شهر بالاتر از شهردار است و شهردار است که باید پاسخگوی شورای شهر باشد، بنابراین سن و سال افراد در نظارت بر عملکرد شهرداری تاثیری ندارد. حتی زمانی که برخی از اعضا در حال ترک صحن بودند زاکانی به آن‌ها گفت: «کجا می‌روید اگر نقدی را مطرح کردید بایستید و جواب خود را بشنوید.»
و جای دیگری گفت: «بی‌تردید از این به بعد حرف می‌زنم، چون عده‌ای برای اینترنشنال خوراک خبری تولید می‌کنند و برخی با حرف‌هایشان امید و ایمان را می‌کشند. دوستان می‌گویند آنچه اعلام شده را قبول نداریم، خب قبول نداشته باشید.»
پرویز سروری، نایب‌رئیس شورای شهر تهران که نقش پررنگی در انتخاب زاکانی داشت نیز از این برخورد شهردار تهران مصون نماند. در جایی که پرویز سروری برای کاهش تنش اعلام کرد که وقت جلسه شورای شهر تمام شده، زاکانی (با عصبانیت از دیگر اعضای شورای شهر تهران) با لحنی تند اعلام کرد که می‌خواهد حرف بزند.
زاکانی در اظهارنظر آزاد استمهدی عباسی، عضو شورای شهر تهران درباره رفتار زاکانی با اعضای شورای شهر تهران و پاسخ به این سوال که زاکانی اعضای شورای شهر تهران را انتخاب کرده یا اعضای شورای شهر تهران او را؟ گفت: «در ساختار شورایی که جواب مشخص و قطعی است که شورای شهر در یک جلسه شهردار را انتخاب می‌کند. شهردار تهران هم در اظهارنظر آزاد است. ما قضاوت این رفتار را به جامعه می‌سپاریم. مطمئناً جامعه افراد باوقار، متین و دارای آرامش را انتخاب می‌کند.»
او درباره دودستگی بین اعضای شورای شهر تهران بر سر تصمیم‌گیری‌ها مانند قرارداد ۲ میلیارد یورویی شهرداری با چین، تاکید کرد: «دو دستگی وجود ندارد. شاید برخی از اعضای شورای شهر تهران اطلاعات کاملی در خصوص این قرارداد دارند، اما اطلاعات ما ناقص است.»
مهم شفافیتِ قرارداد چین استمهدی اقراریان، عضو شورای شهر تهران نیز در واکنش به رفتار‌های شهردار تهران در صحن علنی شورای شهر پایتخت، گفت: «ما شاهد حادثه ناراحت‌کننده‌ای در روز شورا‌ها بودیم و آن‌هم ادبیات از بالا به پایین شهردار تهران با برخی از اعضای شورای شهر تهران است. زاکانی فردی بدون تجربه و سابقه کار اجرایی است، اما تجربه نمایندگی مردم را در مجلس دارد و با ضوابط حاکم بر صحن آشناست.
یکی از مسائلی که باعث انتقاد من به رفتار زاکانی می‌شود، نوع گویش و ادبیاتی است که آقای زاکانی به کار می‌برد. وقتی خبرنگار می‌گوید، «شما قول دادید کمر ترافیک تهران را بشکنید، اما کمر ما در ترافیک شکست.» زاکانی می‌گوید: «مشکل کمر شماست.»
این ادبیات آن‌هم از سوی شهردار پایتخت غیرقابل قبول است. ضمن آنکه برچسب‌زنی به منتقدین زاکانی به ابزاری تبدیل شده و گاهی این برچسب‌زنی توسط رسانه‌هایی انجام می‌شود که هزینه آن‌ها از بودجه عمومی تامین می‌شود. این رسانه‌ها باید به جای فامیل‌بازی روی رسالت خود تمرکز کنند.»
او افزود: «برچسب‌زنی به منتقدین از سوی زاکانی و دنباله‌های او به یک راهبرد تبدیل شده است. شورای شهر برآمده از یک لیست واحد است، اما برای ایجاد دوگانه انقلابی و غیرانقلابی در این لیست تلاش می‌شود و این سناریوی سوخته است. شهردار تهران قبلاً می‌توانست از این شیوه در برخورد با رقبای سیاسی خود استفاده کند، اما باید بداند که از انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ سه سال گذشته و تمام شده و سه سال است که او شهردار تهران است و این سال آخر دوره مدیریت و سال پاسخگویی و یوم‌الحساب اوست. اما زاکانی می‌خواهد با مطالبه‌گری و برچسب‌زنی، سوالات فنی اعضای شورای شهر را به حاشیه براند.»
اقراریان با بیان اینکه من و منتقدان زاکانی خواستار شفافیت قرارداد چین هستیم، تاکید کرد: «نمایندگان مردم نامحرم هستند؟ وقتی به یکی از اعضای شورای شهر توهین شد، رئیس شورای شهر تهران به صراحت اعلام کرد که زاکانی از این افراد رای گرفته است. به نظرم چه زاکانی بپذیرد یا نپذیرد، باید به قواعد حقوقی جاری و ساری در روابط اعضای شورای شهر تهران و شهردار احترام بگذارد. متاسفانه شاهدیم که با مطرح کردن مسائلی تلاش می‌کند گفتگو‌های فنی و تخصصی را به یک موضوع سیاسی تقلیل دهد. مسئله اصلی وعده‌های زاکانی مانند جمع‌آوری دو هفته‌ای معتادان متجاهر است که باید درباره این وعده‌ها پاسخگو باشد.»
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند